រឿងព្រេងនិទានទាក់ទងនឹងប្រាសាទនាងខ្មៅ (ខេត្តតាកែវ)
អត្ថប្រយោជន៍របស់រឿងព្រេងស្តីពីប្រាសាទនាងខ្មៅនៅ ខេត្តតាកែវ ដែលយើងបានកត់ត្រានៅថ្ងៃទី៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៩៣ គឺការបង្ហាញនូវជំនឿលើព្រះនាងកាលី ដែលជាព្រះអាទិទេពភេទស្រីក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា តែក្នុងបរិបទសង្គមខ្មែរនាស.វទី ២០ ដែលព្រះអាទិទេពឥណ្ឌាបានក្លាយទៅជានាងខ្មៅ ។
ថ្វីត្បិតតែនៅទីនេះ ព្រះនាងខ្មៅជួនកាលមានសភាពកាច ជួនកាលមានសភាពស្លូត ហើយថែមទាំងបានក្លាយទៅជាអារ័ក្សខ្មោចបិសាចសុទ្ធសាធក្តី ក៏ប៉ុន្តែពុំមានភាពសាហាវដូចនៅឥណ្ឌាឡើយ ។
តាមពិតទៅ នៅក្នុងសង្គមខ្មែរ ព្រះនាងមានលក្ខណៈល្អច្រើនជាងអាក្រក់ក៏ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ព្រះអាទិទេពខាងលើនេះ បានក្លាយទៅជាព្រះអាទិទេពរបស់ខ្មែរសុទ្ធសាធទៅហើយ ហើយក្នុងប្រព័ន្ធជំនឿជីវចលខ្មែរ ព្រះនាងពុំមានអាកប្បកិរិយាសាហាវឡើយ ។
រូបសំណាក់តំណាងព្រះនាងខ្មៅ និង ប្រាង្គប្រាសាទនាងខ្មៅ(ម.ត ២០០៤)
’ កាលពីយូរលង់ណាស់មកហើយ មានស្តេចមួយព្រះអង្គព្រះនាមថាព្រះបាទសុរិយាវង្ស សោយរាជ្យសម្បត្តិ តែមានអំណាចដ៏មហាធំធេងអស្ចារ្យក្តី តែពុំអាចគ្រប់គ្រងព្រះរាជបុត្រីបានឡើយ ។ ដោយហេតុថា ព្រះរាជបុត្រីរបស់ទ្រង់បានរួមរ័ក្សខុសទំនងជាមួយមាណពក្រីក្រ ម្នាក់ តោកយ៉ាកខុសនឹងទំនៀមប្រពៃណីរបស់ព្រះរាជវង្ស ។ នេះជាហេតុនាំឲ្យព្រះអង្គក្រេវក្រោធខ្ញាល់យ៉ាងខ្លាំង ហើយបំបរបង់ព្រះនាងចោលតាមយថាកម្ម ឆ្ងាយពីព្រះរាជធានីនៅកន្លែងដាច់ស្រយាលមួយ ។
ព្រះរាជបុត្រីរបស់ទ្រង់ ដែលមានព្រះនាមថា ព្រះនាងខ្មៅ មានរូបឆោមលោមពណ៌លើសគេឯងក្នុងព្រះរាជនគរ ហើយសោភ័ណ្ឌភាពដ៏ស្រស់អស្ចារ្យនេះ ដែលកម្រនឹងជួបប្រទះណាស់នៅក្នុងលោកយើងនេះ ពិបាកនឹងរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមបានឡើយ បានជាស្តេចតូចធំទាំងឡាយចង់ស្តីដណ្តឹងព្រះនាងខ្មៅ ដើម្បីធ្វើជាមហេសី តែព្រះនាងមិនសមព្រះរាជហឫទ័យឡើយ ។ ក៏ប៉ុន្តែថ្ងៃមួយ បែជាស្រឡាញ់ប្រតិព័តបុរសទុរគតម្នាក់ឈ្មោះស្រី ដែលបានទទូចសុំសេចក្តីស្នេហាពីព្រះនាងទៅវិញ ។ មិនយូរប៉ុន្មានដំណឹងអាស្រូវនេះបានលេចឮដល់ព្រះវរបិតា ទ្រង់ខ្ញាល់ជាពន់ពេកក៏កាត់កាលព្រះរាជធីតាចោលមួយរំពេច ក្រោយពីសម្លាប់បុរសកំសត់ឈ្មោះបណ្ឌិតស្រីចោល ។
តាមទំនៀមទម្លាប់ស្តេចជំនាន់នោះ ព្រះបាទសុរិយាវង្សបានបំបរបង់ព្រះនាងខ្មៅចៅលនៅកណ្តាលព្រៃនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយ គួរឲ្យសង្វេគ ។ តែដោយសារនៅអាឡោះអាល័យនឹងព្រះរាជបុត្រី ព្រះអង្គក៏បានសាងសង់ប្រាសាទមួយយ៉ាងធំមានបីខ្នង សម្រាប់ឲ្យព្រះរាជបុត្រីអាស្រ័យនៅក្នុងឋានៈជាអ្នកទោសបំពានក្រឹត ក្រមរបស់ដូនតា ។ ដោយកាត់ចិត្តមិនដាច់ហើយម្យ៉ាងទៀតខ្លាចព្រះរាជបុត្រីស្លាប់ដាច់បាយទឹក ទ្រង់ក៏បានប្រទាននូវស្រូវ អង្គរ ពេជ្រ កែវកងមួយចំនួនផងដែរ។
ថ្ងៃខែឆ្នាំចេះតែកន្លងទៅមុខ ហើយព្រះនាងក៏បានស្រឡាញ់បេតីព្រះភិក្ខុសង្ឃមួយអង្គឈ្មោះ កែវ ដែលបាននិមន្តមកបិណ្ឌបាតស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃនៅមុខប្រាសាទដ៏ស្កឹមស្កៃ របស់ព្រះនាង ។ លុះត្រាតែបានស្គាល់ចិត្តថ្លើមគ្នា ហើយព្រះនាងក៏បានអង្វរគូសង្សាឲ្យសឹក ដើម្បីមករួមរស់ជាមួយគ្នាដល់អវសាននៃជីវិតនៅក្នុងប្រាសាទនោះទៅ ។
ក្រោយមកទៀត នៅពេលដែលគូស្វាមីភរិយាបានចែកឋានផុតទៅ ដោយមិនបានបន្សល់ទុកកូនចៅណាម្នាក់តពូជវង្សត្រកូលសោះឡើយ ។ ដើម្បីរំលឹកដល់វិញ្ញាណខ័ន្ធរបស់ព្រះនាង អ្នកស្រុកជិតឆ្ងាយក្នុងតំបន់បានដាក់ឈ្មោះប្រាសាទដែលព្រះនាងធ្លា ប់រស់
នៅនោះថា ប្រាសាទនាងខ្មៅ ហើយឈ្មោះនេះត្រូវបានរក្សារហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ” ។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជាពិសេសក្នុងពេលបុណ្យទានធំៗប្រចាំឆ្នាំ អ្នកស្រុករមែងយកគ្រឿងដង្វាយមកថ្វាយ ដូចជាអាហារ ចំណីចំណុកជាដើមខ្លះរហូតដល់យកក្របីគោមកសម្លាប់មុខប្រាសាទផងដែរ ដើម្បីសូមសេចក្តីសុខពីព្រះនាង ។ ដូច្នេះហើយបានជាមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃកេរ្តិ៍ឈ្មោះ និងកិត្តនាមរបស់ព្រះនាងចេះតែល្បីរន្ទឺខ្ចរខ្ចាយទូទាំងនគរ គោកធ្លកបុរី ។ ពួកគេរមែងតែងតែថ្វាយបង្គំគោរពបូជាមិនដាច់ ។
ព្រះនាងមិនមែនគ្រាន់តែទាញទម្លាក់ទៅដីរាល់បុគ្គលណាដែល មិនចុះពីសេះឆ្លងកាត់ប្រាសាទទេ ព្រះនាងផ្តន្ទាទោសជនពាលផងទាំងឡាយដែលយាយីធ្វើទុកបុកម្នេញ អ្នកស្រុកស្លូតត្រង់ក្នុងតំបន់ទៀតផង ។ តែជួនកាលព្រះនាងក៏មានសភាពស្លូតបូតដែរ ចំពោះមនុស្សណាដែលមានចិត្តទៀងត្រង់យុត្តិធម៌ដ៏ល្អត្រឹមត្រូវ ព្រះនាងជួយបីបាច់ថែរក្សាពួកគេមិនស្រាកស្រាន្តឡើយ ដោយផ្តល់ទឹកភ្លៀងសម្រាប់ស្រែចំការ ឬជោគវាសនា អ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យប្រជានុរាស្ត្រក្នុងតំបន់ និងក្រៅតំបន់ខ្លបខ្លាចដល់ជ័យចេស្តារបស់ព្រះនាងមិនស្រាកស្រាន្ត តាំងតែពីអតីតកាលរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន ៕
ដកស្រង់ចេញពី http://www.cen.com.kh
អត្ថប្រយោជន៍របស់រឿងព្រេងស្តីពីប្រាសាទនាងខ្មៅនៅ ខេត្តតាកែវ ដែលយើងបានកត់ត្រានៅថ្ងៃទី៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៩៣ គឺការបង្ហាញនូវជំនឿលើព្រះនាងកាលី ដែលជាព្រះអាទិទេពភេទស្រី ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា តែក្នុងបរិបទសង្គមខ្មែរនាស.វទី ២០ ដែលព្រះអាទិទេពឥណ្ឌាបានក្លាយទៅជានាងខ្មៅ ។
ថ្វីត្បិតតែនៅទីនេះ ព្រះនាងខ្មៅជួនកាលមានសភាពកាច ជួនកាលមានសភាពស្លូត ហើយថែមទាំងបានក្លាយទៅជាអារ័ក្សខ្មោចបិសាចសុទ្ធសាធក្តី ក៏ប៉ុន្តែពុំមានភាពសាហាវដូចនៅឥណ្ឌាឡើយ ។
តាមពិតទៅ នៅក្នុងសង្គមខ្មែរ ព្រះនាងមានលក្ខណៈល្អច្រើនជាងអាក្រក់ ក៏ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ព្រះអាទិទេពខាងលើនេះ បានក្លាយទៅជាព្រះអាទិទេពរបស់ខ្មែរសុទ្ធសាធទៅហើយ ហើយក្នុងប្រព័ន្ធជំនឿជីវចលខ្មែរ ព្រះនាងពុំមានអាកប្បកិរិយាសាហាវឡើយ ។
រូបសំណាក់តំណាងព្រះនាងខ្មៅ និង ប្រាង្គប្រាសាទនាងខ្មៅ (ម.ត ២០០៤)
’ កាលពីយូរលង់ណាស់មកហើយ មានស្តេចមួយព្រះអង្គព្រះនាមថា ព្រះបាទសុរិយាវង្ស សោយរាជ្យសម្បត្តិ តែមានអំណាចដ៏មហាធំធេងអស្ចារ្យក្តី តែពុំអាចគ្រប់គ្រងព្រះរាជបុត្រីបានឡើយ ។ ដោយហេតុថា ព្រះរាជបុត្រីរបស់ទ្រង់បានរួមរ័ក្សខុសទំនងជាមួយមាណពក្រីក្រ ម្នាក់ តោកយ៉ាកខុសនឹងទំនៀមប្រពៃណីរបស់ព្រះរាជវង្ស ។ នេះជាហេតុនាំឲ្យព្រះអង្គក្រេវក្រោធខ្ញាល់យ៉ាងខ្លាំង ហើយបំបរបង់ព្រះនាងចោលតាមយថាកម្ម ឆ្ងាយពីព្រះរាជធានីនៅកន្លែងដាច់ស្រយាលមួយ ។
ព្រះរាជបុត្រីរបស់ទ្រង់ ដែលមានព្រះនាមថា ព្រះនាងខ្មៅ មានរូបឆោមលោមពណ៌លើសគេឯងក្នុងព្រះរាជនគរ ហើយសោភ័ណ្ឌភាពដ៏ស្រស់អស្ចារ្យនេះ ដែលកម្រនឹងជួបប្រទះណាស់នៅក្នុងលោកយើងនេះ ពិបាកនឹងរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមបានឡើយ បានជាស្តេចតូចធំទាំងឡាយចង់ស្តីដណ្តឹងព្រះនាងខ្មៅ ដើម្បីធ្វើជាមហេសី តែព្រះនាងមិនសមព្រះរាជហឫទ័យឡើយ ។ ក៏ប៉ុន្តែថ្ងៃមួយ បែជាស្រឡាញ់ប្រតិព័តបុរសទុរគតម្នាក់ឈ្មោះស្រី ដែលបានទទូចសុំសេចក្តីស្នេហាពីព្រះនាងទៅវិញ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ដំណឹងអាស្រូវនេះបានលេចឮដល់ព្រះវរបិតា ទ្រង់ខ្ញាល់ជាពន់ពេក ក៏កាត់កាលព្រះរាជធីតាចោលមួយរំពេច ក្រោយពីសម្លាប់បុរសកំសត់ឈ្មោះបណ្ឌិតស្រីចោល ។
តាមទំនៀមទម្លាប់ស្តេចជំនាន់នោះ ព្រះបាទសុរិយាវង្ស បានបំបរបង់ព្រះនាងខ្មៅចៅលនៅកណ្តាលព្រៃនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយ គួរឲ្យសង្វេគ ។ តែដោយសារនៅអាឡោះអាល័យនឹងព្រះរាជបុត្រី ព្រះអង្គក៏បានសាងសង់ប្រាសាទមួយយ៉ាងធំមានបីខ្នង សម្រាប់ឲ្យព្រះរាជបុត្រីអាស្រ័យនៅក្នុងឋានៈជាអ្នកទោសបំពានក្រឹត ក្រមរបស់ដូនតា ។ ដោយកាត់ចិត្តមិនដាច់ ហើយម្យ៉ាងទៀតខ្លាចព្រះរាជបុត្រីស្លាប់ដាច់បាយទឹក ទ្រង់ក៏បានប្រទាននូវស្រូវ អង្គរ ពេជ្រ កែវកងមួយចំនួនផងដែរ ។
ថ្ងៃខែឆ្នាំចេះតែកន្លងទៅមុខ ហើយព្រះនាងក៏បានស្រឡាញ់បេតីព្រះភិក្ខុសង្ឃមួយអង្គឈ្មោះ កែវ ដែលបាននិមន្តមកបិណ្ឌបាតស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃនៅមុខប្រាសាទដ៏ស្កឹមស្កៃ របស់ព្រះនាង ។ លុះត្រាតែបានស្គាល់ចិត្តថ្លើមគ្នា ហើយព្រះនាងក៏បានអង្វរគូសង្សាឲ្យសឹក ដើម្បីមករួមរស់ជាមួយគ្នាដល់អវសាននៃជីវិតនៅក្នុងប្រាសាទនោះទៅ ។
ក្រោយមកទៀត នៅពេលដែលគូស្វាមីភរិយាបានចែកឋានផុតទៅ ដោយមិនបានបន្សល់ទុកកូនចៅណាម្នាក់តពូជវង្សត្រកូលសោះឡើយ ។ ដើម្បីរំលឹកដល់វិញ្ញាណខ័ន្ធរបស់ព្រះនាង អ្នកស្រុកជិតឆ្ងាយក្នុងតំបន់បានដាក់ឈ្មោះប្រាសាទដែលព្រះនាងធ្លា ប់រស់
នៅនោះថា ប្រាសាទនាងខ្មៅ ហើយឈ្មោះនេះត្រូវបានរក្សារហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ” ។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជាពិសេសក្នុងពេលបុណ្យទានធំៗប្រចាំឆ្នាំ អ្នកស្រុករមែងយកគ្រឿងដង្វាយមកថ្វាយ ដូចជាអាហារ ចំណីចំណុកជាដើម ខ្លះរហូតដល់យកក្របីគោមកសម្លាប់មុខប្រាសាទផងដែរ ដើម្បីសូមសេចក្តីសុខពីព្រះនាង ។ ដូច្នេះហើយបានជាមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃកេរ្តិ៍ឈ្មោះ និងកិត្តនាមរបស់ព្រះនាងចេះតែល្បីរន្ទឺខ្ចរខ្ចាយទូទាំងនគរ គោកធ្លកបុរី ។ ពួកគេរមែងតែងតែថ្វាយបង្គំគោរពបូជាមិនដាច់ ។
ព្រះនាងមិនមែនគ្រាន់តែទាញទម្លាក់ទៅដីរាល់បុគ្គលណាដែល មិនចុះពីសេះឆ្លងកាត់ប្រាសាទទេ ព្រះនាងផ្តន្ទាទោសជនពាលផងទាំងឡាយដែលយាយីធ្វើទុកបុកម្នេញ អ្នកស្រុកស្លូតត្រង់ក្នុងតំបន់ទៀតផង ។ តែជួនកាលព្រះនាងក៏មានសភាពស្លូតបូតដែរ ចំពោះមនុស្សណាដែលមានចិត្តទៀងត្រង់យុត្តិធម៌ដ៏ល្អត្រឹមត្រូវ ព្រះនាងជួយបីបាច់ថែរក្សាពួកគេមិនស្រាកស្រាន្តឡើយ ដោយផ្តល់ទឹកភ្លៀងសម្រាប់ស្រែចំការ ឬជោគវាសនា អ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យប្រជានុរាស្ត្រក្នុងតំបន់ និងក្រៅតំបន់ខ្លបខ្លាច ដល់ជ័យចេស្តារបស់ព្រះនាងមិនស្រាកស្រាន្ត តាំងតែពីអតីតកាលរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន ៕ - See more at: http://www.cen.com.kh/culture/detail_cultureart/MGNlNmRmY2U4ZjU#sthash.U6mnpHCv.dpuf
ថ្វីត្បិតតែនៅទីនេះ ព្រះនាងខ្មៅជួនកាលមានសភាពកាច ជួនកាលមានសភាពស្លូត ហើយថែមទាំងបានក្លាយទៅជាអារ័ក្សខ្មោចបិសាចសុទ្ធសាធក្តី ក៏ប៉ុន្តែពុំមានភាពសាហាវដូចនៅឥណ្ឌាឡើយ ។
តាមពិតទៅ នៅក្នុងសង្គមខ្មែរ ព្រះនាងមានលក្ខណៈល្អច្រើនជាងអាក្រក់ ក៏ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ព្រះអាទិទេពខាងលើនេះ បានក្លាយទៅជាព្រះអាទិទេពរបស់ខ្មែរសុទ្ធសាធទៅហើយ ហើយក្នុងប្រព័ន្ធជំនឿជីវចលខ្មែរ ព្រះនាងពុំមានអាកប្បកិរិយាសាហាវឡើយ ។
រូបសំណាក់តំណាងព្រះនាងខ្មៅ និង ប្រាង្គប្រាសាទនាងខ្មៅ (ម.ត ២០០៤) ’ កាលពីយូរលង់ណាស់មកហើយ មានស្តេចមួយព្រះអង្គព្រះនាមថា ព្រះបាទសុរិយាវង្ស សោយរាជ្យសម្បត្តិ តែមានអំណាចដ៏មហាធំធេងអស្ចារ្យក្តី តែពុំអាចគ្រប់គ្រងព្រះរាជបុត្រីបានឡើយ ។ ដោយហេតុថា ព្រះរាជបុត្រីរបស់ទ្រង់បានរួមរ័ក្សខុសទំនងជាមួយមាណពក្រីក្រ ម្នាក់ តោកយ៉ាកខុសនឹងទំនៀមប្រពៃណីរបស់ព្រះរាជវង្ស ។ នេះជាហេតុនាំឲ្យព្រះអង្គក្រេវក្រោធខ្ញាល់យ៉ាងខ្លាំង ហើយបំបរបង់ព្រះនាងចោលតាមយថាកម្ម ឆ្ងាយពីព្រះរាជធានីនៅកន្លែងដាច់ស្រយាលមួយ ។
ព្រះរាជបុត្រីរបស់ទ្រង់ ដែលមានព្រះនាមថា ព្រះនាងខ្មៅ មានរូបឆោមលោមពណ៌លើសគេឯងក្នុងព្រះរាជនគរ ហើយសោភ័ណ្ឌភាពដ៏ស្រស់អស្ចារ្យនេះ ដែលកម្រនឹងជួបប្រទះណាស់នៅក្នុងលោកយើងនេះ ពិបាកនឹងរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមបានឡើយ បានជាស្តេចតូចធំទាំងឡាយចង់ស្តីដណ្តឹងព្រះនាងខ្មៅ ដើម្បីធ្វើជាមហេសី តែព្រះនាងមិនសមព្រះរាជហឫទ័យឡើយ ។ ក៏ប៉ុន្តែថ្ងៃមួយ បែជាស្រឡាញ់ប្រតិព័តបុរសទុរគតម្នាក់ឈ្មោះស្រី ដែលបានទទូចសុំសេចក្តីស្នេហាពីព្រះនាងទៅវិញ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ដំណឹងអាស្រូវនេះបានលេចឮដល់ព្រះវរបិតា ទ្រង់ខ្ញាល់ជាពន់ពេក ក៏កាត់កាលព្រះរាជធីតាចោលមួយរំពេច ក្រោយពីសម្លាប់បុរសកំសត់ឈ្មោះបណ្ឌិតស្រីចោល ។
តាមទំនៀមទម្លាប់ស្តេចជំនាន់នោះ ព្រះបាទសុរិយាវង្ស បានបំបរបង់ព្រះនាងខ្មៅចៅលនៅកណ្តាលព្រៃនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយ គួរឲ្យសង្វេគ ។ តែដោយសារនៅអាឡោះអាល័យនឹងព្រះរាជបុត្រី ព្រះអង្គក៏បានសាងសង់ប្រាសាទមួយយ៉ាងធំមានបីខ្នង សម្រាប់ឲ្យព្រះរាជបុត្រីអាស្រ័យនៅក្នុងឋានៈជាអ្នកទោសបំពានក្រឹត ក្រមរបស់ដូនតា ។ ដោយកាត់ចិត្តមិនដាច់ ហើយម្យ៉ាងទៀតខ្លាចព្រះរាជបុត្រីស្លាប់ដាច់បាយទឹក ទ្រង់ក៏បានប្រទាននូវស្រូវ អង្គរ ពេជ្រ កែវកងមួយចំនួនផងដែរ ។
ថ្ងៃខែឆ្នាំចេះតែកន្លងទៅមុខ ហើយព្រះនាងក៏បានស្រឡាញ់បេតីព្រះភិក្ខុសង្ឃមួយអង្គឈ្មោះ កែវ ដែលបាននិមន្តមកបិណ្ឌបាតស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃនៅមុខប្រាសាទដ៏ស្កឹមស្កៃ របស់ព្រះនាង ។ លុះត្រាតែបានស្គាល់ចិត្តថ្លើមគ្នា ហើយព្រះនាងក៏បានអង្វរគូសង្សាឲ្យសឹក ដើម្បីមករួមរស់ជាមួយគ្នាដល់អវសាននៃជីវិតនៅក្នុងប្រាសាទនោះទៅ ។
ក្រោយមកទៀត នៅពេលដែលគូស្វាមីភរិយាបានចែកឋានផុតទៅ ដោយមិនបានបន្សល់ទុកកូនចៅណាម្នាក់តពូជវង្សត្រកូលសោះឡើយ ។ ដើម្បីរំលឹកដល់វិញ្ញាណខ័ន្ធរបស់ព្រះនាង អ្នកស្រុកជិតឆ្ងាយក្នុងតំបន់បានដាក់ឈ្មោះប្រាសាទដែលព្រះនាងធ្លា ប់រស់
នៅនោះថា ប្រាសាទនាងខ្មៅ ហើយឈ្មោះនេះត្រូវបានរក្សារហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ” ។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជាពិសេសក្នុងពេលបុណ្យទានធំៗប្រចាំឆ្នាំ អ្នកស្រុករមែងយកគ្រឿងដង្វាយមកថ្វាយ ដូចជាអាហារ ចំណីចំណុកជាដើម ខ្លះរហូតដល់យកក្របីគោមកសម្លាប់មុខប្រាសាទផងដែរ ដើម្បីសូមសេចក្តីសុខពីព្រះនាង ។ ដូច្នេះហើយបានជាមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃកេរ្តិ៍ឈ្មោះ និងកិត្តនាមរបស់ព្រះនាងចេះតែល្បីរន្ទឺខ្ចរខ្ចាយទូទាំងនគរ គោកធ្លកបុរី ។ ពួកគេរមែងតែងតែថ្វាយបង្គំគោរពបូជាមិនដាច់ ។
ព្រះនាងមិនមែនគ្រាន់តែទាញទម្លាក់ទៅដីរាល់បុគ្គលណាដែល មិនចុះពីសេះឆ្លងកាត់ប្រាសាទទេ ព្រះនាងផ្តន្ទាទោសជនពាលផងទាំងឡាយដែលយាយីធ្វើទុកបុកម្នេញ អ្នកស្រុកស្លូតត្រង់ក្នុងតំបន់ទៀតផង ។ តែជួនកាលព្រះនាងក៏មានសភាពស្លូតបូតដែរ ចំពោះមនុស្សណាដែលមានចិត្តទៀងត្រង់យុត្តិធម៌ដ៏ល្អត្រឹមត្រូវ ព្រះនាងជួយបីបាច់ថែរក្សាពួកគេមិនស្រាកស្រាន្តឡើយ ដោយផ្តល់ទឹកភ្លៀងសម្រាប់ស្រែចំការ ឬជោគវាសនា អ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យប្រជានុរាស្ត្រក្នុងតំបន់ និងក្រៅតំបន់ខ្លបខ្លាច ដល់ជ័យចេស្តារបស់ព្រះនាងមិនស្រាកស្រាន្ត តាំងតែពីអតីតកាលរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន ៕ - See more at: http://www.cen.com.kh/culture/detail_cultureart/MGNlNmRmY2U4ZjU#sthash.U6mnpHCv.dpuf
No comments: