ពិពណ៍នាពី ខេត្តតាកែវ

ខេត្តតាកែវស្ថិតនៅទិសខាងត្បូងនៃប្រទេស។ ខេត្តនេះមានវ័យចំណាស់ជាងគេក្នុងចំណោម​ខេត្ត ក្រុង​ទាំង ២៥ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។  ថ្វីត្បិតតែស្ថិតនៅទំនាបកណ្តាលប្រទេស តែខេត្តនេះ​គ្មាន​ទន្លេ​បាសាក់ហូរឆ្លងកាត់ទេ។ ដង់ស៊ីតេប្រជាជនមាន ២៣៧នាក់ ក្នុង១គីឡូម៉ែត្រក្រឡា ជាដង់​ស៊ីតេខ្ពស់ណាស់។ ស្រុក ៣ ប៉ែកខាងកើត៖  ស្រុកព្រៃកប្បាស ស្រុកអង្គរបូរី ស្រុកបូរីជលសារ ជាប់និងស្រុក២៖ ស្រុកស្អាង ស្រុកកោះធំ នៃខេត្តកណ្តាល ជាតំបន់លិចទឹក នៅរដូវវស្សាម្តងៗ​ដោយទឹកទន្លេបាសាក់។ ដោយសារបាតុភូតទឹកឡើង ទឹកស្រក ផ្ទៃដីមួយផ្នែកនៃស្រុកទាំង ៣ខាងលើ ប្រមាណជា១០០គីឡូម៉ែត្រក្រឡា អាចដាំដំណាំស្រូវឡើងទឹកបាន ហើយកសិករក៏អាច​ធ្វើស្រែប្រាំងបាន នៅតំបន់អង្គរបូរី និងស្រុកបូរីជលសារ។ របរធ្វើស្រូវធ្ងន់ ឬស្រូវប្រវាស់មេឃ គឺពឹងពាក់លើទឹកភ្លៀង ជាផលិតផលសំខាន់របស់ខេត្ត។ ខេត្តតាកែវមានធនធានប្រវត្​តិសាស្រ្​តសម័យនគរភ្នំ និងសម័យចេនឡា។ ក្នុងចំណោមប្រាសាទ ៣៤ ដែលមាននៅខេត្តនេះ មាន​ប្រាសាទ​ស្ថិតនៅ ៦កន្លែងមានរូបរាងច្បាស់លាស់ គឺ ប្រាសាទភ្នំដា ប្រាសាទបាយ៉ង ប្រាសាទ​នាងខ្មៅ ប្រាសាទភ្នំជីសូរ ប្រាសាទភ្នំតាម៉ៅ និងប្រាសាទតាព្រហ្ម។ ដកស្រង់ពីសៀវភៅ ភូមិវិទ្យា​ប្រទេសខ្មែរ និពន្ធដោយលោក សាគូ សាម៉ុត ៕